เนื้อเพลง : สิ้นคำสาบาน
ศิลปิน : สุรพล สมบัติเจริญ
...ข้าวพลิ้วเล่นลม
เอนล้มอ่อนตามเมื่อยามฝนฉ่ำ
น้ำมือข้าทำ
หว่านดำกับเรียมเพียงสอง
พอข้าวแตกกอ
ข้ารอจะเคียงประคอง
กลับถูกเฉือนใจลอยล่อง
น้ำตาข้านองท่วมล้นทรวง
...โธ่เอ๋ยนางเรียม
เอ็งช่างไม่เจียมกะลาหัวบ้าง
หลงเดินผิดทาง
เข้าไปถึงในเมืองหลวง
ลืมสิ้นสาปควาย
ทิ้งเคียวที่เคยเกี่ยวรวง
ใจเอ็งหนอช่างไม่ห่วง
หลงเพลินเมืองหลวง
จนลืมบ้านนา
...ลืม สิ้นแม้แต่คำสาบาน
ที่เอ็งเคยปฏิญาณ
ต่อหน้าศาลเทวา
ว่าใจจะรัก
รักเพียงแต่ข้าอยู่ชั่วดินฟ้า
โธ่เอ๋ยอนิจจา
เรียมเอ๋ยเอ็งลืมเสียสิ้น
...อย่างน้อยครึ่งปี
ข้าว่าเขาคงเฉดหัวเอ็งส่ง
แล้วเอ็งก็คง
กลับมาน้ำตาไหลริน
ร้องไห้โอดครวญ
ถึงนวลที่เคยถวิล
หากเอ็งย้อนมาคืนถิ่น
จะกินน้ำตาในอ้อมอกใคร
...ลืม สิ้นแม้แต่คำสาบาน
ที่เอ็งเคยปฏิญาณ
ต่อหน้าศาลเทวา
ว่าใจจะรัก
รักเพียงแต่ข้าอยู่ชั่วดินฟ้า
โธ่เอ๋ยอนิจจา
เรียมเอ๋ยเอ็งลืมเสียสิ้น
...อย่างน้อยครึ่งปี
ข้าว่าเขาคงเฉดหัวเอ็งส่ง
แล้วเอ็งก็คง
กลับมาน้ำตาไหลริน
ร้องไห้โอดครวญ
ถึงนวลที่เคยถวิล
หากเอ็งย้อนมาคืนถิ่น
จะกินน้ำตาในอ้อมอกใคร